Depresja

Zaburzenia psychiczne okresu dorastania – depresja

Zaburzenia psychiczne okresu dorastania to specyficzne zaburzenia, związane z konfliktami, zadaniami charakterystycznymi dla tej fazy rozwoju i mogą w mniej lub bardziej zmienionej formie występować dalej w życiu dorosłym, jeśli nie podda się ich terapii.

Najczęściej wśród adolescentów obserwowane są zaburzenia odżywiania, zaburzenia lękowe i depresje rzadziej zaburzenia zachowania i psychozy.

Bardzo często rodzice obserwują, że z ich nastoletnim dzieckiem coś dziwnego się dzieje albo przychodzi nastolatek i mówi „proszę pani mam doła”.

Wtedy trzeba ustalić czy jest to chwilowy spadek nastroju, który nie utrzymuje się zbyt długo czy jest to stan, który trwa nieprzerwanie od dłuższego czasu i towarzyszą temu inne objawy fizyczne, psychiczne i behawioralne, (czyli zmiany zachowania).

Już dwutygodniowy okres utrzymywania się obniżonego nastroju powinien wzmóc naszą czujność.

Często rodzice pytają, na jakie objawy u dziecka należy zwrócić uwagę.

W sferze afektu typowe są przygnębienie, smutek, poczucie pustki i bezradności. Bywa jednak, że czasem najbardziej widoczna jest drażliwość albo złość (szczególnie charakterystyczne u dzieci i młodzieży) zupełnie niekojarzone z zespołem depresyjnym. Często jest to poczucie utraty zainteresowań i odczuwania przyjemności, zniechęcenie i apatia.

Depresja to też zaburzenie myślenia. Typowymi objawami jest negatywne myślenie o sobie, o innych ludziach o świecie i o przyszłości. Poczucie niekompetencji i skrajny krytycyzm wobec własnych dokonań i cech to kolejne przejawy objawów depresyjnych. Poczucie winy i niska samoocena jest powszechną oznaką depresji. Typowe są zniekształcenia myślenia dotyczące braku nadziei, co do własnych zdolności i osiągnięcia celów a wynikająca z tego rozpacz może doprowadzić do pojawienia się myśli rezygnacyjnych lub samobójczych i często do prób samobójczych. Obok tego występują zaburzenia przebiegu procesów poznawczych takich jak koncentracja uwagi, pamięć, podejmowanie decyzji czy rozwiązywania problemów.

W sferze zachowania z powodu apatii i obniżonej aktywności występuje unikanie kontaktów społecznych. Bywają zmiany w funkcjonowaniu psychoruchowym, które przyjmują formę spowolnienia lub też pobudzenia i niepokoju psychoruchowego.

Depresja ma też objawy somatyczne. Obserwuje się zmiany apetytu, snu i energii. Zmiany łaknienia mogą przyjmować formę zwiększonego lub zmniejszonego apetytu a, co za tym idzie przybieraniem na wadzę lub utrata masy ciała. Zmiany wzorca snu mogą przybierać różne formy: trudności z zasypianiem, niedosytu lub nadmiaru snu. Bardzo charakterystycznym objawem jest symptom
„wcześniejszego budzenia się”  o jedną dwie godziny wcześniej niż zwykle się wstaje i niemożność ponownego zaśnięcia.

Często obserwowanym objawem jest obniżony poziom energii wpływający na zniechęcenie i apatię ociężałość i małą ruchliwość.

Bywają również skargi na różnego typu bóle niemające uzasadnienia medycznego np. bóle kręgosłupa, brzucha głowy.

Jeśli u Twojego dziecka obserwujesz wiele objawów niepokojących to trzeba koniecznie udać się do specjalisty. Depresja to nie fanaberia to zaburzenie, które można wyleczyć. Wielość objawów depresji oznacza, ze dotknięci nią ludzie różnią się pod względem przejawów choroby. Najlepsze efekty leczenia uzyskuje się przez połączenie farmakoterapii z psychoterapią.